Ve belki bir kere daha Düþeceðiz göklerden uçmaya çabalarken Yara bere içinde yürürken gönlümle elele Düþüneceðiz, biz neden bilemedik Sevmeden yaþamayý öðrenemedik
Ve belki artýk onarýlmaz olacak kýrýðýmýz Çürüteceðiz içimize gömdüðümüz umutlarý Bir düþe bakýp gülerken acý acý Soracaðýz birbirimize gerçeðimiz nerde Aradýk bulamadýk Sevgisiz nasýl yaþanýr anlamadýk
Pervane gibi vurup vurup ateþe Yeniden doðmak küllerimizden yakýþýyor bize O bir deli ben bir divane Kadere isyankar olmak tek çare bize Ve belki bir kere daha öleceðiz Severek yaþamayý dilerken
Ve belki bir kere daha Yaramýza tuz basýp aðlayacaðýz baþbaþa Bizi yýkayan yaðmurlarda ýslanmadan Bizi yakan ateþlerden yýlmadan Ve belki bir kere daha ölümüne sevdalanýp Gömüleceðiz aþka
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.