gel yürüyelim
yüzyýllar önce gerçekleþen
kaderimizi yeni baþtan yazan
bir yürüyüþün gölgesine sokalým baþýmýzý
yürüyenlere eþlik edelim yokuþta
gözleri ufukta
nereye gittiðini bilenlere
niye gidiyorlardý
her gidiþin bir sebebi olmalý deðil miydi
derdi neydi ki yürüyenlerin
rahat kaçýran
huzur bozan
uykularý bölen bu gizli sancýya
bir isim arayalým
menzile doðru yürüyenlere
aðrýsýný kýrýk kalplerinde taþýyanlara
omuz verelim
isyandý bu yürüyüþ
vurdumduymazlýðýn saðýrlýðýnda boðulmuþ ruhlarýn
zincirlerini kýrmak içindi
yaralý gönüllere eðilmekti
aç ve muhtacýn gönlüne
bir rahmet yaðmuru duasý düþürmek içindi
bu kararlý yürüyüþ
kentlerin þaþaalý meydanlarýndan
kýzýl bir ufkun
suskun yüreðine gidiþti
kalabalýktan umut kesip
dað baþýnda sevinmek içindi bu yürüyüþ
gürültüden sýyrýlýp
sessizliðin sinesinde durulmak içindi
caddelerde
bulvarlarda
çarþý pazarda
koca koca sitelerde
onca katlý gökdelenlerde bulamadýðýný
bulma umuduydu
çöle dönmüþ yüreklere
bir vaha sunma arayýþýydý bu yürüyüþ
ve bir gece
kararlý adýmlar atýldý
rotasý çizildi yolculuðun
hayatýn nuru gün yüzüne çýksýn
içinde akan nehrin akýþý
yataðý derinliði
biricik seçeneði
biricik umudu
akma tutkusu
belirlensin diye baþlamýþtý bu yürüyüþ
ötekilerin sancýsýný yüklenmeye hazýr
sahih bir düþünceyle
vicdanlarý tortularýndan temizleyecek
kirlerinden arýndýracak
ak pak eyleyecek
arý duru kýlacak bir tercihti
topraðýnda uyuyan iyilik tohumlarýný uyandýracak
samimiyet nüvelerini filizlendirecek
bir yaðmurdu bu yürüyüþ
bu yolda
kalbinle beraber yürüyeceksin
gerçekçi sahici içten olacaksýn
garazsýz ve ivazsýz
bir çið damlasý berraklýðýnda
fýtratýna toz toprak karýþmayacak
suyunu çer çöp bulandýrmayacak
riya telaþýna düþmeyecek
debdebeden þaþaadan medet ummadan
tek yolu samimiyetten geçen
sahici bir adem gibi
içinde akan nehrin izinden gideceksin
harabe býrakýlan
duygularýn
aðlayýþlarýn
kof gürültülerine takýlmadan
parýltýlý ve patýrtýlý ýþýklarýn uzantýsýnda
neysen o olacaksýn yürürken
iyilik, içtenlik, samimiyet yakýþýr sana
tebessümler sunan
baþkalarýnýn aðrýlarýyla aðrýyan
ezilmiþlerin yanýnda duran
zayýflara arka çýkan
bir adem gibi
içinde saklý hazineleri
emanet edeceksin minnet ve þükran duygusuna
ödünç vereceksin
mahcup dolaþacaksýn
içtenlikle eðileceksin hakikatin önünde
hiç hesapsýz
samimice
baþ koyacaksýn Hakk’ýn yoluna
ümidini bir ömürlük saklý tut
yaþam çýnarýna billur sularla yürü
deðerine deðer kat
içinde saklý güzellik tohumlarýnýn hatýrýna
fýtratýnýn topraðýna emek ver
Rabbin terbiye etmeye deðer gördüðü
cevherleri
içinin ýþýltýsýyla buluþtur
kendi menzilini aydýnlatan mum gibi
tutuþtur aþk ile
hakikat aynasý tut nefesinin buðusuna
ne hepten kazandýðýn için þýmarma
ne hepten kaybettim diye yazýklanma kenidine
yürü þimdi
bir daha
hýzlý adýmlarla
yüreðinde ki savaþý kesinlikle kazandýðýný görene
galibiyetin kesinleþene dek
sakýn ha
günahlarýna
isyanlarýna
ayýplarýna bakýp da
durma
yolundan cayma
adýmlarýný geriye doðru atmaya kalkma
Allah’ýn rahmetinden
ümit kesme sakýn
ayaklarýný imanda sabit
gözlerini ufuklarda müjdeler gözler halde
hiç tereddütsüz bekle secdelerde
ümit ve korku arasýnda savrulurken
kalbini Rabbinin rýzasýna kilitle bu yürüyüþte
seni sen kurtaracak deðilsin
unutma
yaptýklarýn deðildir
seni kurtaracak olan
yaptýklarýný da sana veren
Allah deðil mi
amellerine seni yönlendiren
Allah deðil mi
ibadetlerin için sana imkan ve mekan veren
Allah deðil mi
Rabbine kul olmaya yürü artýk
alemlerin Ýlahýna kul olma þerefiyle yürü
Rabbin huzurunda gözü yaþlý
mahcubiyet içinde
kusurlarýný itiraf ederek
zaaflarýný bilerek yürü
sakýn ha
terk etme
asla vazgeçme tercihinden
okçular tepesi iþte orasý
orada beklemeye
beklerken yürümeye
yürü...
redfer