Hep Böyle Değildim Ben
Hep böyle deðildim ben,
Benim de önemli olduðum,
Adamdan sayýldýðým,
Dik yürüdüðüm günler oldu.
Hep böyle deðildim ben,
Benim de önemsediðim,
Çoðu yerde benimsendiðim,
Borumu öttürdüðüm Günler oldu.
Hep böyle deðildim ben,
Benim de sevildiðim,
Hiçbir zaman eðilmediðim,
Nice diyarlara selam götürdüðüm günler oldu.
Hep böyle deðildim ben,
Benim de bot baðladýðým,
Her sabah içtima aldýðým,
Kimseye muhtaç kalmadýðým günler oldu.
Hep böyle deðildim ben,
Benim de dikti omuzlarým,
Yere saðlam basardý ayaklarým,
Dost bile anlamýyor, haksýz yere kýrýldý kanatlarým.
Mutluydum þiirler yazardým,
Hayallerimi satýrlara asardým,
Þimdi soruyorum kendime,
Ben neyi, kimi kazandým?
Gençtim, dar kapýlardan geçtim,
Tökezlese de ayaðým,
Îman yolunu seçtim,
Soruyum! ben size ne ettim?
Dinçtim, her cahile kafa tuttum,
Ezdiler baþýmý, ekmek için sustum,
safha safha öfkemi yuttum,
Bir büyük intikam için hayallerimi uyuttum.
MSTFGL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.