MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Anam Öldüğüne İnanamıyorum
saf şiir

Anam Öldüğüne İnanamıyorum




 
 
Sonbaharda savrulan her yaprakta,
Kabrine koyar gibi yandým bak da!
Kabul etmesem de ben kalbim þokta
Sallandýkça yaralar oturakta…
 
Deniz dalgasý gelir gider vurur,
Dalýnda son yeþilim yaprak kurur,
Resmin karþýmda canlý gibi durur,
Alýp versem susturur her solukta!
 
Yaþýyorken ölüme hazýr kim var?
Dünyanýn dert yükü çok, acýsý kâr...
Boynum büken sevginle gel yine sar,
Özlemin ilk gün gibi hep dorukta…
 
Bundan böyle kaçtý da tren, muradým
Enerjim tükendi de ben kubatým
O gün seninle öldü þen suratým,
Morg da seni görünce son durakta…
 
Yok hayatýmýn baþý sonu belli
Anýlarýn yaþatan tek teselli
Sensiz hayata küstüm ben temelli
Çýkmýyor anam diyen söz dudakta…
 
Ecel gelmeden kabul ölünmüyor,
Ruh tenle yaþadýkça bölünmüyor
Analar yar olmazsa gülünmüyor
Dayanma gücü ver ya Rab kullukta…
 
Saffet Kuramaz

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.