Gül Yaprağı

ben güle gül bülbüle aþýk bir can
gül öpülmez koklanýr solmasýn
pembe gül pespembe kokar ya of aman
pembe gül sümbülle sohbettedir
yaðmurlu bir öðleden sonrasý aylardan mayýs
kýrk ikindi yaðmurlarýnýn kýrkýncýsý
annemle dinliyoruz demliðin fýþýrtýsýný
yaðmurun kiremitlerde danseden þarkýsýyla
iliklerimize kadar ýslanarak

gülün tadý damaðýmda naturel
annemin elleri de öyle kokardý ve yanaklarý birer gül goncasýnýn taze yapraðýydý
kirazlara gül kokusu sinmiþti taze bað yapraðý toplamýþtým
giderayak abimden azar iþitme pahasýna
günlerce taptaze kaldý güller ve üzüm yapraklarý
yeþil yapraklarla pembe güller sarmaþ dolaþ ne mutlu idiler
güllere hasretle yumulacak gözlerim
pembe pembe gül koksun düþlerim
annem babam kiraz aðacýnda ayak izlerim
yaðmur damlasýnýn içinde parýldar pembe güllerim

içim dýþým gül kokusu yaprak yaprak koku sarmalý
her yaným gülle dolu pespembe bir dünyadayým
dünya benim içimde güle þiirler güle güle armaðan olsun þiirlerim
belki de ebedi rüyadayým
güle güle ey sayýlý nefeslerimin fýsýltýsý
güllere býraktýðým toprak kokan öðlenlerin uykusu
çamurla oynadýðým bahçelerin kuytusu
komþu çocuklarýndan arkadaþlarým
kediler köpeklerden dostlarým

gülünden kopmuþ bir gül yapraðýyým...

gerçeðin dýþýdýr hayat denilen oyun
güle güle gerçekleþmeyen pembe hayallerim
güle güle baba güle güle anne
güle güle çaya bandýðým bisküvilerim
güle güle güllerim...



Gülhan Çeliktaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: