ben bir þehre tutulmuþum kanýyorum geceleri yýldýz kayýyor pencereme ben her gece ayný düþe düþüyorum ben her gece uzak bir karanlýða düþüyorum kimi zaman senli bir þiir çalýyor kapýmý ben bütün þiirlere seni soruyorum bütün sözcükler yabancý bütün kalemler çareslz bir derkenarda duruyor adým
tükenmiþ mevsimler gibiyim hiçbir takvimde yer bulamýyorum sararmýþ yapraklar gibiyim bir eylül rüzgarýnda savrulup gidiyorum
rüzgar bir yana düþüyor kalbim bir yana sen bir yana düþüyorsun düþ bir yana
yazlýk bir sinemada eski bir film gibiyim biraz çekirdek bir þiþe gazoz bir de tahta sandalye ve hiçbir vakit tükenmeyen bir sevda içimde gözlerin
ben bir þehre tutulmuþum sabahlar bir türlü olmuyor bir türlü bitmiyor içimdeki þarký ve sen hiçbir düþten çýkýp gelmiyorsun bu da bana müstahak diyorum ben bunu hak ettim sonra yine bir taksi geçiyor bir þarký dökülüyor sokaklara ferdi tayfur avaz avaz seni de alýp gitti bu þehrin sokaklarý
FATÝH ÞAHÝN IÞIK ÞAHBEYÝT Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.