BOZKIR ÇOCUĞU

Bozkýr çocuðum ben.
Aþýklar, ozanlar diyarýnda doðdum.
Güneþin sarý sýcaðý altýnda büyüdüm.
Tozlu yollarda...
Kuru ayazýn kestiði..
Orakla týrpanla ekin biçilen..

Bozkýr çocuðuyum ben.
Harbi, mert insanlarýn arasýnda yetiþtim.
Alýn teri döken, eli nasýr tutan..
Ama harama el uzatmayan..
Küçüðünü seven, büyüðünü sayan..

Bozkýr çocuðuyum ben.
Gün doðmadan tarlada
Mercimek, nohut yolan..
Elimde deynek peynirli dürüm
Kuzu güden...

Bozkýr çocuðuyum ben...
Yanaðý gamzeli dilbere sevdalanan.
Dualarla bayrak kaldýrýp...
Halayla gelin indiren..
Bir gülüþüne can veren...

Bozkýr çocuðuyum ben...
Karkýn’ýn özünde baðda..
Okulu okudum Mucur’da.
Göçmen bir kuþum ..
Konar göçer sýlada.

Bozkýr çocuðuyum ben. .
Aþýk Þenol, garibim..
Yaralý yüreði..
Yanýk türküsüyle.
Yazý kýþa çeviren sevgisiyle.
Sosyal Medyada Paylaşın: