BOŞUNA ( 1000. )

Aþkýndan neler geldi garip baþýma
Söyleyemem kimseye sormasýnlar boþuna
Gönlümün köþküne koymuþtum seni
Bir türlü uyuþmadý bu aþk gönlünde

Bir hüzündür bana senden kalan
Hiç mi acýtmýyor benim yokluðum
Bir çok bahaneler bir çok sebepler
Bir nebze de olsa dinmiyor acým

Ateþten gömlekler giydim her gece
Doluyor hasretin ciðerlerime
Bilmem ki bitecek mi çektiðim çile
Bir daha mý sakýn çýkma karþýma

Siyaha bürünür sonsuz ufuklar
Her sabah yeniden doðar umutlar
Ýsterdim ki gönlüme sen doðmalýsýn
Her gecem böyle hüsranla biter



Fatma Ayten Özgün



Sosyal Medyada Paylaşın: