...... Ne yapsam, ne tutsam, nereye gitsem Ben sana aþýðým ortada sen yoksun. Bir adým attýn, bir adým daha, kaçýyorsun Ýçimdeki boþluk, kapanmýyor, dolmuyorsun.
Her köþede hatýralarýmýz içimizde yaþayan, Sensizliðin acýsýyla dolu sevgiyle sarýlmýþ. Geceleri yýldýzsýz þimdi gökyüzüne bakarým, Gözlerin ve ellerin aklýmda, adýný anarým.
Sonsuz bir umutsuzluk fýrtýnalarý içindeyim, Sensizlikten doðan hep bu hüznün içindeyim. Gel desem gelemem, git desem de gidemem, Sensiz dünyada kaybolmuþum, nereye gitsem.
Rüyalarýmýn içinde sen, gece, uçup gidiyorsun Gözlerim açýk, yüreðim sýzlar, içimde sen yoksun. Sensiz geçen her an, bir kayýp, bir boþluk, Bense bu hüznü yaþarken, dolduramýyorum.
Belki bir gün geri dönersin, belki de hayýr, beklerim, Bilmiyorum, umutlarým sana baðlý nereye gitsem. Ama þimdi, bu sensizlikle yaþamak zorundayým, Ýçimdeki bu boþluðu hissetmekten kaçamam.
Sonsuz denizlere düþmüþüm gibi, savrulurum, Sensiz geçen her an, kara bir çöl gibi kavrulurum. Gözlerimde kaybolan umutlarýn hüznün izleri kalýr, Bir umutla beklerim, belki bir gün sanki nefes alýr.
Rüyalarýmýn ortasýnda sen hala yüreðimde bile varsýn, Gözlerimdeki yaþlar, sana aðlar sanki ömür sýðdýrmýþsýn. Sesini duymak, dokunmak isterim sonra sana sarýlýrým, Sonsuz bir özlem içindeyim, içimde yanarak seni ararým.
A. Nejat ALPEREN Þair, yazar, eðitimci
Sosyal Medyada Paylaşın:
nejat hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.