baharýn saksýdaki topraða teni düþmeden daha yazýn dibini sýyýrdýk gece kendi ilmeðine dolandý günyüzü görmemiþ fitiller alevlendi sabahýnda
göç yangýnlarý birer birer kýyýlarý vururken martýlar kanatsiz deniz yataksýz kaldý bulutlardan bozma etekleri söküldü þehrin
artik boþ vagonlarý bile yok aklýmýn cam kenarý gülüþleri hapis iki dudak arasý mahkum kýrýk gamzelerine dolar taþ olmuþ yaþlarýn vebali hem de her saat baþý
ömrün ecele vasiyetidir ölüm kâðýda yazýlmayan o ifadeyse kaderin gözlerindeki son dokunuþ . . . !
05/09/2023 00.35 eMINeYZAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.