BEN
BEN
Garibim, güçlüye ettim inkýyat,
Mekân baðlamayýp sürülmüþüm ben
Koþuþturmacaydý þu bizim hayat,
Koþa koþa geçti yorulmuþum ben.
Hep onlar güçlüydü tüm meclislerde,
Ne buldular acep þu iblislerde,
Arkamýzdan lak lak! Bak kulislerde,
Pek zaman hayata darýlmýþým ben.
Yarasalar sarmýþ dört bir yanýmý,
Acýtmak isterler garip canýmý,
Görmek istiyorlar tam viranýmý,
Güçlülere hakîr görülmüþüm ben.
Güçlünün zulm için atlarý nallý,
Ezilen ahali periþan hâlli,
Ben fakir, ben garip, ben bir zavallý;
Ýçten içe kýzýp gerilmiþim ben.
Garip Ürmelîyim görmezler beni,
Dostun gülzârýna sermezler beni,
Güller verse dalým dermezler beni,
Meclisten dýþarý serilmiþim ben.
24.7.2023
Halk Ozaný Âþýk Ürmelî
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.