Dostla içilen çay olsaydým yudum yudum Muhabbetten muhabbete dem vurulurdum Dost bir kez deðseydi cana Buram buram tüten duman olurdum
Dosta giden yol olsaydým uzun uzun Menzile varmak için koþar yorulurdum Dost bir kez gülseydi bana Tomurcuk açan yediveren olurdum.
Dosta derilen gül olsaydým deste deste Dalýmda durmaz yanýnda kururdum Dost bir kez gel deseydi keþke Dalýnda öten bülbül olurdum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.