'' Düş Ölüsü''
uykusu
bir sapan taþýyla kýpkýrmýzý kesilmiþti
yeniden baþlýyordu tazelere uzaklýðým
geceye sarýlacak kadar kötürümdüm
nefesini yarýlayan kelebekler kadar
kýsa ömürlü
gördüðü her rüyaya darýlacak kadar
hüzünlüydüm
dilimin tel örgüsüne takýlýp kanýyordu þarkýlar
sol anahtarýna istiflenmiþ anýlarýyla
gün ýþýðýna yapýþkan bir sarmaþýk sürgünüydüm
sen þiir olup aðýyordu pencere kenarýma
incecik bir fikir gibi kopuyordun sonra
azýnlýk kalýyordum
nasýl da sesleniyordum
silik bir gölge gibi peþinden
melez renkler meleþiyordu
ýssýzlýðýn dað yamaçlarýnda
canýmla can çekiþiyordu durmadan
ruhumda ýslak saldýrýlar
saba makamýnda lâ çeken kuþlar
bir gamzeli fasýl yürütüyordum göðün kefeninden
onlarla yürüyordum sulara
onlarla gömülüyordum günlüðüme sessizce
sen özgürlüðü seçiyordum
tüm noktalarýmý ateþe vererek
efsunlu bir þehir oluyordun
gözlerin bir kale duvarýydý
týrmanýyordum göz kapaðýnýn tehlikeli surlarýna
ölesiye dalgalanýyordum
ölesiye geniþliyordum sonra
bakýþlarýndan menekþeler deriyordum
nasýl da büyüyordum
bir kýzýl gün gibi ellerinde
gelincikler boþalýyordu
bir kýzýl isyan gibi dudaklarýnda
arsýz bir öpücükle uyanýyordum sonra da
çýrpýnarak ölüyordum
karanlýðýn boylarýnda yeniden
_boran
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Boran 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.