Melal
Þair kelamýndan, alýp sözümü
Deftere dökmüþüm, bunca terimi.
Efkârla yakmýþým, hem de közümü
Tüttürsem dumaný, þimdi yeri mi?
Görür kendisini, herkes þahane
Cümlesi maarif, söyler daha ne
Yutmuþta salkýmý, çöpü bahane
Ömrümü yedi de, buda zarý mý?
Sütünden kaymaðý, ç’alana helal
Hançeri yiyen de, çekiyor melal
Taþýdým baþýmda, haykýrýr delal
Derisi senin de, bize zarý mý?
Atýný sevenler, tepikte sever
Eksiði olanda, kendini över
Derdi olanlar da, þairi döver
Kalbimi kýranlar, var da peri mi?
Þiirdim kuralsýz, biraz da efe
Koymazlar efeyi, sanma hedefe
Derdimi söyledim, muktedir þefe
Yüzmeyin benim de, artýk derimi.
Hassasi yanýktýr, esmerdir teni
Sevgidir bahçesi, sever gül-þeni
Çiçektir derler de, soldurur “ben”i
Baþýnýn üstünde, gezen arý mý?
Dostlardan
Sevenler gözyaþý bile dökmeli
Ýçine yetmezse göle dökmeli
Sevecekse gönül dile dökmeli
Araf’ta beklemek akýl kârý mý? Ýshakaras
08/09/2023 (Mazinin Günlüðü)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.