Adýmla aþkým… Emanet bir kalem yazar þiirlerimi Gerçeðin müsvettesi olmaz derdi annem Yoksulluðum yoksunluðum terlik pabuç oyununda Perili bir masaldan uyanmak o kadar zormuþ ki Keþke her BÝSMÝLLAHým isyan sayýlsaydý
Kýrýk bir çerçevede zoraki gülümsemek Dayatma bir kýna gecesinde ölgün bakýþlarým Hep özlemimdir yaðmurun sesi topraðýn kokusu Aþkýn her iki yüzünü de görmüþüm Kadýndým inadýmdý inancýmdý Kaderimdi ya kederim Kaldýrmayýn ne olur Gülümseyen yüzümün maskesini
Emanet bir kalem yazar þiirlerimi demiþtim Çýð gibi kopup gelmiþim bir çýðdan Yalnýz kalmýþým yedi duvaklý bir âlemde Bir tutam kökboyasý sür saçlarýma sevdiceðim Ki; aþka yas tutanlarýn masalý yazýlsýn yeniden
Ayaklarýmda baðýcýksýz pabuçlar Düþmüþüm beþiðimden Yürüyorum hala hayat yolunda Kýnalý beþiðimi sallayan annemin ninnisiyle
Öylesine özledim ki… Herkes özlediðini yazsýn Bu yarým kalan duanýn devamýna...
#hüzünlükent
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüzünlükent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.