İçimdeki SES !

ÝÇÝMDEKÝ SES !
Maziden gelen bir ses, çaðýrýyor durmadan:
"Vakit vuslat vaktidir, haydi artýk gel" diyor.
Süzülüyor odama, pencereye vurmadan.
"Benden baþka tüm herkes, sana artýk el" diyor.

Anladýn anlaþýlmadýn, çilen canýna yetti.
Sabrýn bir memba idi, tükendi o da bitti.
Senin olanlar bile, sana el oldu gitti.
"Ben sana hediyeyim, durma haydi al" diyor.

Zaman yüreðindeki, son kaleyi yýkmadan.
Gözünde sakladýðýn son damlalar akmadan.
Uzaklaþ bu dünyadan, hiç arkana bakmadan.
"Tut elimden benimle hülyalara dal" diyor.

Eðilip bükülmeyen, bir baþtýr yoðun - varýn.
Dün sana ne verdi ki, ne getirecek yarýn.
Kurtul tüm yüklerinden, düþüncelerden arýn.
Dök içinde ne varsa, hep benimle dol" diyor.

Acýsý yüzündeyken, yediðin her tokatýn.
Yine de gülümseyip, geçer diye yýkadýn.
Yýllar yýlý duymazdan gelip kulak týkadýn.
Beni huzura erdir, sen de mutlu ol" diyor.

Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU


Sosyal Medyada Paylaşın: