Ben Gönül Kırmam

Þu mahzun kalbime vurmayýn yeter,
Vursanýz, yine de ben gönül kýrmam.
Yaramýn üstüne hüzün merhemi,
Sürseniz, yine de ben gönül kýrmam.

Ne kýskançlýk ne kin, barýnmaz bende,
Zenginlik, mal ve mülk deðildir önde.
Ben böyle diyorum, siz aksi yönde
Görseniz, yine de ben gönül kýrmam.

Sýzlasa tenimin bütün azasý,
Sayarým kem sözü, ’üslup kazasý."
Hakkýmda umumca idam cezasý
Verseniz, yine de ben gönül kýrmam.

Üzülürüm elbet, bende de can var.
Korku var sevinç var hep heyecan var. Kaderde yazýlý bir serencam var
Yorsanýz, yine de ben gönül kýrmam.

Gerçeðin tespiti, sanmayýn "övgü"
Kitabýmda yoktur, nefret ve sövgü.
"Bunlar insandaki bir kýsýr döngü"
Derseniz, yine de ben gönül kýrmam.

"Gönül koyar derler, dostu dostuna."
Laf mý denir doðru lafýn üstüne?
Girilmez izinsiz baða, bostana.
Girseniz, yine de ben gönül kýrmam.

Konunun özüdür, anlayýp demek,
Gözümde kutsaldýr her türlü emek.
Yenilmez davetsiz bir lokma yemek
Yerseniz, yine de ben gönül kýrmam.

Maddeye dönüþtü insanlýk tümden,
Çay bile kendine pay ister demden
Kýrýlmaz her gönül efkârdan, gamdan
Kýrsanýz, yine de ben gönül kýrmam.

06.09.2023/Konya


Sosyal Medyada Paylaşın: