GEÇ KALDIN
geç kaldýn be geç kaldýn
ömrüme bahar olacaktýn
hayatýma can yoldaþý
geç kaldýn be geç kaldýn
sususuz dudagýma su
görmeyen gözüme ýþýk
dermansýz derdime çare
geç kaldýn be geç kaldýn
hayatýma girecektin ansýzýn
yüzümü güldürecektin ömrümce
yüregimin sahibi olacaktýn
geç kaldýn be geç kaldýn
bak ömrüm bitti seni bekleyerek
þimdi hayata küstüm yoksun diye
gözlerimde tüterken hayalin
geç kaldýn be geç kaldýn
gecelere küstüm yokluguna isyanla
gündüz zaten olmuyor artýk
kýþý yaþýyorum bahar ayýnda
geç kaldýn be geç kaldýn
beklemekten bedenim yoruldu
dizimde artýk derman kalmadý
aklýmý kaybettim deli oldum
geç kaldýn be geç kaldýn
zamansýz sevdam oldun
günler aylar yýllar geçti
gelmek nedir bilmedin
sensiz geçti ömrüm
geç kaldýn be geç kaldýn
yüregime bir yara açtýn
kanayýp dururken için için
derman olmaya gelmedin gelmedin
geç kaldýn be geç kaldýn
sensiz kos koca ömrümün hergünü
karanlýkta zindanda sensizlikte geçti
bekledim bekledim kapým çalacak diye
çalmadýn çalmadýn
geç kaldýn be geç kaldýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.