Güneþ yavaþça düþer ufuklara, Akþamýn rengiyle sarar her yeri. Eylülün sýcaklýðý içimdeki bulutlara Hüzünle dolu, hep gözlerim yaþlý.
Eylülün sonunda yaz biter derler, Ama içimde umut da hep yeþerir. Eylülün büyüsü, sonsuz bir masal, Kalbimde hep sen, ey Eylül, bu hayal.
Eylülün serin rüzgarý saçlarýmda, Yapraklar dökülür, doðada hüzün var. Sonbaharýn geliþiyle deðiþen renkler, Her aný özel kýlar, her aný yeniden.
Eylül yaðmurlarý topraðý sanki öpercesine, Toprak uyanýr, canlanýr doðanýn kalbine. Ben de seninle bu mevsimde can bulurum, Eylülün büyüsü içinde gözlerinde kaybolurum.
Geceleri yýldýzlar parlar gökyüzünde, Aþkýmýz da parlar, bir yýldýz gibi içimde. Eylülün her aný, bir baþka güzel seninle, Bu aylýk þiirimizde sonsuz bir sevgiyle.
A. Nejat ALPEREN Þair, yazar, eðitimci Sosyal Medyada Paylaşın:
nejat hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.