Yorgunum..

Yorgunum çok yorgunum
Öyle yorgun halsizim ki
Ayakta duracak mecalim kalmadý
Umutsuzluk öyle sarmýþ ki etrafýmýzý
Hayal kuracak takatým yok artýk..

Umutlar tükendi, yolun sonundayým artýk
Tutunacak ne bir dalým kaldý
Nede sýðýnacak bir kapý
Kader öyle örmüþ ki aðlarýný,
Kýrdý yine kolumu kanadýmý
Yolun sonundayým artýk
Yüreðim çýkmaz bir darda
Düþmüþüm bir çukura
Bilmem çýkarmýyým yarýna..

Yorgunum öyle yorgun kýrgýným ki
Her geçen gün biraz daha azalýyor caným
Her giden biraz aldý benden
Kimi umutlarýmýzi hayallerimizi yýktý
Kimi yaþama olan hevesimizi
Kime güvendiysek sýrtýmýzdan vurdu
Kime inandýysak sonu hüsran oldu
Neye dokunduysak külleri elimizde kaldý
Artýk dayanacak mecalim kalmadý..

Hayatýn o acýmasýz omurgasýný çok gördüm ben
Ýhanetin o çirkin yüzüyle çok yüzleþtim
Her gelen bir þeyler kopardý gitti benden
Artýk vurdum duymaz gibiyim
Ruhum bedenimi terk edeli
Yaþayan canlý bir ceset gibiyim..

Halil Büyükler
Kayýt Tarihi : 3.9.2023 11:44:00
Sosyal Medyada Paylaşın: