Göðü yarýlýyordu þehrin Karanlýk bir silüet beliriyordu Koynunda þimþeklerin Ve kanatlanýyordu ýþýksýz evlerin Küçük pencerelerinden Ruhunu teslim etmiþ þairler
-Yarasalar selasýný verdi Yasýný yýldýzlar tuttu-
Ve ben, öksüz kalmýþ þiirlerin Elimde kalem sayýmýný yapýyordum Ki kaç âþýk sevdalarýyla unutuldu Kaç sevgili soldu sayfalarda Þükür sen yoktun hiçbir dizede Bilinmeden eþsiz güzelliðinle Yazýlmadýn, kaldýn
- Yarasalar saðýr Yýldýzlar ýþýksýz kaldý-
Zira bilseydi o, ölmüþ þairler güzelliðini Mevsimlerden damýtýrlardý þiirlerini Zambaklar, beyazý olurdu teninin Karanfillerle çizilirdi dudaklarýn Krizantemler doðardý -Cennet olurdu gamzelerin- Zira iþte... Lakin sen henüz yazýlmadýn
-Yarasalar ve yýldýzlar Þehrin küçük pencerelerine saklandý-
Sosyal Medyada Paylaşın:
edebiyatciCASH Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.