Abdal Gönül

Abdal Gönül

Baharý görmeden açar mý sümbül,
Her hali hesaba kataný vardýr.
Ne çýrpýnýp durdun hey abdal gönül,
Her þeyin bir vakti zamaný vardýr.

Eþ eyledin beni zalim kullara,
Sonunda düþürdün dilden dillere,
Sana girme dedim hazin yollara,
Fýrtýnasý karý boraný vardýr.

Boþuna sitemin boþa ikrarýn,
Bu gidiþle bitmez derdin efkârýn,
Ýçerine ateþ salan o yârin,
Gözlerinde ecel fermaný vardýr.

Duvar uyku kokar gözler muamma,
Oda gasil hane yatak musalla,
Ýçinden çýkýlmaz görünür amma,
Dert verenin elbet dermaný vardýr.

Madem sevdin bakma naza kaprise,
Kulak ver içinden gelen o sese,
Umuda yelken aç düþme yeise,
Ýmkânsýzýn da bir imkâný vardýr.

Ýçimde çýnlayan düþüncelerin,
Sabahý olmayan her gecelerin,
Altay hiç faydasý yok keþkelerin,
Her bayramýn birde kurbaný vardýr.

Cevdet Altay….01.09.2023




Sosyal Medyada Paylaşın: