Yol mu bitti, yoksa ömür mü? Bir pencere altýna çöktüm Duman tütüyor bacadan Perdeler çekili, ýþýklar açýk. Kahkahalar saçýlýyor dýþarý. Bense donuyorum.
Aþýk Þenol kapanýyor göz kapaklarým Titreyen dudaklarým adýný sayýklýyor. Hayal mi yoksa sen misin bu gelen? Sokuluyorum sana, sarýl!.. Artýk üþümüyorum. Ýlk defa gülüyorum. Sarýlýp sana. Huzur içinde UYUYORUM..
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.