SEVDAMIN BEŞİĞİ EYLÜL...

Gün olmuyor ki dertler baþa sarmasýn yeniden
Gülen yüzlere sonbahar düþtü yine
Halen içimde bitmeyen burukluk ve küskünlük
Yine Eylül gelip kapýya dayandý hazýrlýksýz
Kapanmýþ yaralarým deþildi anýlar hatýrlandýkça
Kahpeleþmiþlerin hücrelerinde ülkü çiçeklerimiz
Bilge Kaðan, Mustafa Kemal düþünceli yiðitler
Solduruldu vatanýn her bir köþesinde Türk gülleri...

Ýçim kan aðlar, Eylül sevdasýna þimdi karlar yaðar
Kahrolasý iblisin on iki Eylül’ü geldi karþýma
Hüzün doldursa da gönlüme, sönse de umutlarým
Bir hoþ sevdalara sürüklerdi ýlgýt esen rüzgârýyla
Unutulmaz aþklarý düþürürdü gecelerime
Ay ýþýðýnda dolaþýrdým cadde sokaklarda keyifle...

Koç gibi kuvvetli direncim vardý isyan-i duygularda
Memleket aþký yakardý yürekleri
Umurumuzda olmazdý vurmak, vurulmak
Ölümlerle eðlenen birer korkusuz Kürþat’týk
Tarihe iz düþürecek kadar gözü pek yaðýz atlardýk
Ne çýkar, ne menfaat peþinde giden
Ne de üç kuruþa ruhunu satan köleleþmiþ itlerdik!..

Ýþgale uðramýþ, uþaklýðý paye sanan alçaklara karþý
Çankaya yokuþunda yürüyen
Hüseyin Nihal Atsýz atanýn þanlý bozkurtlarýydýk
Ezilmiþliðin, horlanmýþlýðýn, sömürülmenin
Acý çýðlýklarýnda pusatlarý kuþanmýþ cengaverdik
Ak pak nur yüzümüzle cepheden cepheye koþardýk!

Ay ýþýðý söndü bir gece ansýzýn gece yarýsý
Firavun dönmesi bir hergeleye devletin en zirvesi verildi
Ülkücüsü, devrimcisi bir birine kýrdýrýlýrken
Alevisi, sunnisi ama ayný kanýn soylu evlatlarý
Lime lime parçalara ayrýldý; ocaklar, þehirler yýkýldý
Madýmak, Baþbaðlar katliamlarý devreye sokuldu
Ozanlar, erenler, ülkü karanfilleri aðýtlarla topraða veridi!..

Gün yüzü görmedi sahipsiz Türk milleti
Dönmelerin elinde bir oyuncak oldu soylu devletim
Damarlardaki asil kanýn tüm kaleleri zapt edildi
Kanýmýz çekildi azar azar bizlere fark ettirilmeden
Milli sevdalara gölgeler düþürüldü
Ay yüzlü konçuy yüz üstü býrakýldý vatanýmda...

Ýdam sehpalarýnda can verdirildi ülkemin yiðitleri
O güzel Eylül’üme karabulut kabusu çöktü
Yürekteki aþk, gönüldeki sevda cinayete kurban gitti
Ýþte o yüzden içimde derin bir yara deþilir Eylül’de
Olsun!.. Yine de Eylül’ü seveceðim gizemiyle
Sýrlarla dolu aþkýna sarýlacaðým senin ey güzel Eylül!..

Zafer Direniþ
...
Sosyal Medyada Paylaşın: