seni ne zaman yazmaya kalkýþsam içim içime sýðmýyordu bulutlar dolanýyordu kafamda gözlerimdeki yaðmurlar dinmiyordu ne zaman þiir olsa gülüþlerin kelimeler kifayetsiz kalýyordu bir martý kanat çýrpýyordu Küçükyalý’dan Kýnalý adaya bir güneþ batýyordu kýzýllýðýný koyarak ortaya
sen günün ertesi deðil gönlümün bestesi idin her þey seninle ayaklanýyor her þey seninle pörsüyordu sensiz yürünecek yol sensiz yüzülecek göl sensiz hiç bir þeyin tadý, tuzu olmuyordu
sen iþin içine girince gramlar okka oluyordu dramlar kanka yetmezmiþ gibi güvercinler takla atýyordu kuþum muþsun meðer sen adýn da Anka
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.