Aptal iþidir akla güvenmek Vardý ilimde Karun’da oldu sonunda felaket Yola ne gerek hýrka,ne posta taht Sanma her ermiþ kiþi bürünür cübbeye takkeye Sen ara gerçek alemi kendinde Bulursun kendinde bir baþka mene ulaþýrsýn Sor ey Adem insan deðil miydi suret -ý fahika Sen neden bulmak istedin makamda,tahta Saltanatta sultanlýkta bitap Olmaz sandýn Karun gibi bir son
Ey ilm-i fakir zekâsý vehitler Sorarým akýl bir ilmek dolusu kýyafette yazan Armür-ü gaf mýdýr? Yoksa ilim ceddinde bir savaþýn murisinde mi? Siz koþun o aptal iþlerine Bizim cehitimiz yeter bizlere.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aşık-i Aciz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.