VAKİT AKŞAM ( 995.)
Vakit yine akþam
Güneþ battý sonunda
Güneþin þavký vurdu denize
Her taraf kýzýla boyandý
Yakamozlar oynaþýyor suyun yüzünde
Dalgalar dövüyor koylarýn kýyýlarýný
Kulaklarýmda dalgalarýn hýrçýn sesleri
Dalýyor gözlerim uzaklara
Sonsuzluðun ufkunda kayboluyor
Diner mi bende ki bu hasret yüreðimde ki özlem
Sende her mevsimden esintiler vardý
Bambaþka dünya vardý bakýþlarýnda
Gecelerimde sensizliðin matemi var
Bakmayýn gülüþlerime
Bedenimde yýllarýn yorgunluðu var
Anlatmak istediðim bir çok þey var aslýnda
Yüreðimin derinliklerinde
Anlatamýyorum
Dilim damaklarýma yapýþýyor
Dudaklarým da tutsak kalýyor kelimeler
Köreldi bedenim bu aþk fýrtýnasýnda
Üstelik bir de ayaz vurdu
Söndü yüreðimde ki umutlar
Takvimden bir yaprak daha düþtü
Bir gün daha gitti ömrümden
Git gide kýsalýyor zaman
Bir aþk döngüsünde zamanla yarýþýyorum
Sensizliðe bürünmüþ akþamýn ufkundayým
Hasretinin acýsý çöktü içime
Yüreðimi yakmakta
Seni sonsuzluðun ötesinde özlüyorum
Hiçliðe doðru yol almaktayým
Korkarým tekrar doðmayacak güneþim
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.