Ey Türk! Düşlerin yoksa sen de yoksun!

Orta Asya’dan herbir tarafa daðýldým!
Yazý yokken...
Her gittiðim yere...
Adýmý, sanýmý kayalara kazýdým!
Doðruluðu, dürüstlüðü hep ilke aldým!
Adaletim ve inancim ile nam saldým!
Savaþlarda düþmanlara aslan gibi kükredim!
Korkular saldým!
Haksýzlýða karþý
Deryalar gibi gürül gürül gürledim!
Barýþ oldu, dogrularý törenlerine göre söyledim!
Semerkant’ta, Buhara’da ilmi belledim!
Ben, ezelden beri Türk’üm! Türkoðlu
Türk’üm!
ALLAH’ýma hamdolsun!
Yoksulu, garibaný hep kolladým!
Orta Asya bana dar geldi!
Kýt geldi, duramadým!
Darlýða, yokluða sýðmadým!
Horasan’dan yola çýktým!
Mutluluða, huzura yürüdüm!
Dört bir tarafa daðýldým!
Yeni yurtlar edindim!
Kýsa sürede filizlenip büyüdüm!
Milletimle pek çok devletler kurdum...
Ben her zaman, adaletli ve hüridim!
1071 de Malazgirt’ten Anadoluya girdim!
ALLAH’ýma hamdolsun!
Islamla þereflenip hak yoluna girdim!
Ben,
Irkýmla, soyumla hep gurur duydum!
Atalarýma söz verdim!
Bir gün
Turan birliðimi kuracaðým!
Yakýnda, Kýzýl elmaya ulaþacaðým!
Sözümde duracaðým!
Çunkü, ben Türkoðlu Türk’üm! ALLAH’ýma hamdolsun.
Atalarým Asya’dan geldi anayurda yerleþti!
Dünyada Türk soyu tarih ile özleþti!
Bütün boylar toplanýp hak yolunda birleþti!
Çünkü, biz!
Ezelden beri Türkoðlu Türk’üz!
ALLAH’ýma hamdolsun!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: