þiirlerin mantýðýný ararken..
renkli bir yemeni baðlandý hulyamýn gün yüzüne
ne bahar ne de kýþtý mevsim
beyazý tozlanmýþtý ayak bileklerinin
kâhkülleri çizerken alnýma düþünceyi
kara üzüm gözlerinde çözüldü men/dilim
saçtý ilhâm ý;
toprak yolun bekâretini imâ eden
kadim bir mýsradan aldýðým mola
saf- sözcüðünün sýrrýnaydý açlýðým ..
geniþliyordu tahayyüle
el sürmeden tasavvufa
bakýyordu takvime
eski zaman sevdasý
doluyordu tasvire
arayýþýn meçhul kapýsýnda
özenimi baðýþlýyor cür’etim..
derinlikte uçsuzlukmuþ
suskunluðun mânasý
bulduðumu sandýðým saf- lýk,
ummanla semânýn birleþtiði ýssýzlýk
icâbetinden muâf
toplanmýþtý saf’lar
sevdanýn bab’ý
sarý çölün ortasýna
yürümek kolay deðildi gördüðüm netameli düþ’te
varlýðýmdan boncuk boncuk sesler iniyordu,
sýrrýnýn kuyusuna....
daha aðarmamýþtý gün/
yeniden baðlandý men/dilim
aðýrdý sevda...
..
arþiv ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.