... ufukta örgütlü bir kararma içimde öz sularý çekilmiþ yaprak donanmalarý güvertesinde sere serpe tabutlar dolusu bir gemidir þimdi içim
kuþlar yoktur bazen uçmak yok fosforlu bir düþ de yoktur güvercinler ekmiþim bestemi biçip uçursunlar diye
bütün uzaklara aþýðým grameri deðiþmiyor artýk giden nefeslerin aðlamak boþuna ama cesur ama korkak imla kurallarýna aykýrý virgülünü kaybetmiþ bir cümleyim beni esmek isteyen rüzgâra beni solmak isteyen þebboylara noktama beni çatlamak isteyen tohuma da aþýðým
batýk bir hayal sönük bir deniz yýldýzý mahurdur kum ve kedere sade ve siyah bir ayin gibi geçtiði an içinden anla ki o vakitte nüzul vurmuþtur derinlere
su göðe akmýþ þua bir heyulanýn gece serabýn yarasa kanatlarýndan ölüm görmüþlerin rüyasýna ak_mýþ
ne çok ölmüþüz oysa ne çok gömülmüþ ne zambaðýný görmüþüz sabahýn yeþilden sarýya sarýdan yeþile tekrar ne de nefesinin bir lale gibi yandýðýný
kapýlar kapanýr perdeler kalkar terk edilmiþliðin tenhasýnda bazen korku bazen de örtüsüz bir koku birazdan bir yaðmur baþlar yeniden "_ölünce de þiirler yazýlýr_" kýsa kýsa cümleler kurulur uzun uzun okunur
her kelime kendine yeni bir nefes bulur ben kendime yalnýz kalýrým bedeller beslemez olur bedenin sýcaklýðýný üþürüm boydan boya ben de
_boran
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Boran 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.