MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yoktum Var Oldum Öldüm
saf şiir

Yoktum Var Oldum Öldüm




 
…/Doðuþun Evveli… Dünyada Yoktum!
 
Hayaller beþikte olgunlaþýyor 
Rüzgâr çýrpýnýyor yerden semaya 
Maymun iþtahlý renk solgunlaþýyor
Açýyor kapýsýný ruhtan manaya
 
Ezelden kalma iz gibi tanýdýk 
Rahmin içinde ne varsa karýþýk
Anne sesi hoþtur gelir azýcýk
Hazýrlanýr kul dünyalýk davaya
 
Beklemede beþik akar bengisu
Ölüm baþucunda kurmuþtur pusu 
Mahþer gibidir his artar kâbusu
Doðum ölüme benzer kor yaraya
 
Tarlada buðday mutfakta hamuru
Toprakta yaðmur sonrasý çamuru
Fýrýnda güneþte olacak kuru
Doðuþ öncesi dönüþsün meyveye
 
Her yerden görünür Kâbe kýblede 
Döner Samanyolu deðiþmez ibrede
Doðuma anne dokuz ay sabrede
Boyun bükmeli ilahi yasaya 
 
Beþik hala boþ yine sallanýyor 
Annenin sesi artýk ballanýyor 
Kelime-i Tevhid nur, dallanýyor
“Allah rabbim!” derken Kalu Belâda
 
 
.../Doðuþla baþlayan yaþam… Var oldum!  
 
 
Kalpte, dilde hoþ yaratýlýþýmýz
Aðýttýr sesimiz asuman inler
Hapseder beþiðe atýlýþýmýz
Ne isteriz diye annemiz dinler
 
Ne manzara ne tantana yok para 
Mana âleminde var dereceler 
Ýlimler akar duydukça heceler
Anne yanýmýzda düþmeyiz dara
 
Ne acý ne de sancýlar yok daha
Yapýlan hizmete biçilmez paha
Gülücükler sarar kalkarýz þaha 
Duysak gaipten “Allahümme lebbeyk…” 
 
Dökülür sýrasý geldikçe ruhlar,
Biz büyüdükçe elbise deðiþir 
Eþitlik biter, savaþlar eriþir
O masum bebeðe þerler yetiþir
 
”Dünya yalan sende oyalan…” dilde 
Ten ruhtan habersiz Musa ’sýz Nil’de
Su birleþir siler izleri kilde
Taptýðý Allah’a isyankâr yaþar
 
Benler tanrý olur þaþkýn dolaþýr 
Hak yola deðil dünyaya çalýþýr
Dünyaya ölümsüz gibi alýþýr 
Ah yalan dünya ne kötü bir rüya

 
…/Ayrýlýþa bir adým… Dünya ben öldüm!  
 
 
Halifeyiz artýk tenden içeri 
Ruhen savaþ, Hakk’a ol yeniçeri
Ýyiyi hâkim kýl  kurtar her yeri
Reddet fakrýnla olmayý da Kabil… 
 
Ýlk önce kendine olasýn adil
Allah’a güvenen yaþamaz sefil
Gafletten uyan bebek gibi diril
Kýyamet kopup sur üfürülmeden 
 
Tevazun dilden gönüle dökülsün 
Rabbini taný, yoksa þirk solursun 
Tövbe edersen Hak dostu olursun
Ah yalan dünya ne kötü bir rüya
 
Hayýra sarýl, dön dünya ay gibi 
Ruhunla tavaf yap, bedenin Kâbe
Beþik olup bekler topraðýn dibi
Allah’ý yar bil kavuþ da habibe
 
Ha ana rahmi ha topraktan kabir
Doðum müjdesi yerindeyse tabir
Seni bekleyenler ediyor sabýr
Elveda hayat, düðün gecem bugün
 
 
Saffet Kuramaz, 30.08.2023, Ankara


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.