keþke bilebilseydin
bir kelamýn deðil bir yüreðin sesiydi
bir sancý suretinde
her biri ayrý heyecan
dize dize hayaller
beyit beyit duygulardý
tüm hislerim
þimdi zamanýn nefesi daralýyor üzerime serpilen kasvetten
soluk almakta zorlanýyor gibiyim
turna geçmez daðlarda kaybedilmiþ umut patikalarýný
sancýlý gecelerin karanlýðýnda yitirilmiþ tebessümün
son güzergahýný
bugün beni düþkün ve zelil kýlan
buhranlarý
bunalýmlarý
keþke bilebilseydin
henüz her þey kafamýn içindeyken
henüz kalem hokkaya bandýrýlmadan
öylesine zordu
öylesine çetrefil
fasýlalarla
peyderpey
öyle yoðun
o kadar içtendi ki yazdýklarým
keþke bilebilseydin
sonra acý gerçeklerin mutlu düþlere
paslý demirlerin parlak gümüþlere döndüðünü
mahzun bakýþlarýn tatlý gülüþlere durduðunu
ayaklar altýna kor deðmiþ karlar gibi
eriyip gittiðimi
keþke bilebilseydin
yýldýzlarýn göðün ucundan nasýl parýldadýðýný
güneþin ýþýðý ufuktan nasýl doðduðunu
arzularýmýn sersefil olduðunu
ve bir de
gönlüme mana reyhanlarýnýn nasýl sürüldüðünü
keþke bilebilseydin
çaresizliðin sesini
atýlmýþ çektiklerden sýzan onca hasreti
her saniye yaþanan umutsuzluðu
sinedekileri
þimdi düþman kesilen duygularýn
aþktan ayrý bir þey olduðunu
keþke bilebilseydin
sabahlar aydýnlanýrken
en tatlý gülümseyiþler düþerken yüzlere
meveddet sevinciyle parlayan ýþýklar vururken
sensizliðe
elif hakký için
aþkýnýn ateþine atýldýðýmý
yandýkça
yandýðýmý
keþke bilebilseydin
redfer