Kartalýn pençesinde göðe dokunuyorum Soðuk cehennem koru, yeliyse sert þamarý Ufkumu uçuruma bakarak süzüyorum Dondukça biter dünya, öldürür ar damarý…
Ovada kuzu gözüm ot biliyor hamuru Düþlerim horon teper, hislerimse pek özgür Taktýðým Nisan ayý, bekliyorum yaðmuru Aðlasam onun gibi doðarken hüngür hüngür!
…/Bir perde ötesiyse baþka hayalin varý!
Dünya huzur kapýsý demek-kurtlarýn dansý Çoban güvenir ite kurgulanýr oyunlar Kartal açtýkça kanat avýn korkudur raksý Çobansa yapar hesap artsýn diye koyunlar
Virüsler yaðar yaðmur yerine kurak çöller Nehri kurutur deri kemik kalýr çoban Anlar ki yokluk hakim dünyada, fani yollar Kovandan alsalar bal seneye dolar kovan
…/Ýki perdede berzah ayrý sýrrýn ayarý!
Ýnsan iki dünyanýn yakamaz fenerini Karanlýktýr kaderi çekip durur tineri Aklýna gelse ölüm, felektir vicdan yeri Eðlenir durur, uyur bunu unutmak için!
Gök masmavi bir deniz, sýrrý gizleyen pýnar Kartal tek efendisi ölümün habercisi Her caný yaratana isyanda ýsrar eden Çoban, dünyalýk yaþar çeker durur tineri
…/Kul kaybeder ömrüne oynadýðý kumarý!
Saffet Kuramaz Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.