tebessümün vadesi gelmez nefesimizde karanlýk insanlarýn biçtiði insanlarýz unutulmuþ yüzler var son ayak sesimizde gözlerin arayýp da geçtiði insanlarýz
rüzgârlar yorulmasýn deryaya sürüldüm ben þu dünya dalgasýnýn tahtýna kuruldum ben semalarýn okuyla aynada vuruldum ben ýþýklarýn aleme saçtýðý insanlarýz
kimseye seslenemem kimsesizsem naçarým girdabý kucaklayýp ötesine geçerim utanmayan cenneti cehennemde içerim sükûtun ses diyerek içtiði insanlarýz