EBEDİLEŞEN AŞKIMIZ
Ukde kaldýn içimde, çýkmadýn hiç kalbimden
Gönlümden sökeyim derken filizlendin yeniden
Ahlarla, vahlarla, biter iken hayatým
Seninle dirilmiþtim, seninle yanýp söndüm
Kaplayýverdin dünyamý, esir aldýn beynimi
Azalmadý hiç sevgin, alevi hep yepyeni
Aþkýmýz hiç dinmedi, týpký ilk günkü gibi
Gördüðüm her nesne karþýma çýkardý seni
Ne köyüm kaldý ne yurdum ne de yar
En pürüzlü yerde bile ayaklarým kayar
Buz gibi sudan da içsem, yüreðimi yakar
Hayvanlar bile bana, acýyarak bakar
Sevdama asla vuramazsýn ki gemi
Boþaltabilirsen, kendin boþalt kalbimi
Öyle bir mecraya girdik ki bizler
Leyla, Mecnun bile yanýmýzda acemi
Yarsiz kalmak, yetim olmaktan beter
Halim bilinmez ki denilsin artýk yeter
Günbegün çoðalýr bendeki acý, keder
Yarin adý bile beni heder eder, mahveder
Zevk alamazsýn ki Dünyadaki zerreden
Baþýn sürekli dumanlý, kurtulamaz dertlerden
Yarin hayali akseder çýkmaz asla zihninden
Mutluluk uzak durur, evine bile giderken
Kesilince iletiþim, son bulunca nameler
Geçmiþte yaþananlar, gelip kalbimi deler
Zihnimde dolaþýr, gezdiðimiz tüm yerler
Kýsýr döngü misali, önüme serilirler
Geçmiþ, pranga olmuþ baðlýyor her seferde
Yapýþmýþ, býrakmaz zihnimi ne akþam ne seherde
Dona kalmýþýz ikimiz de dururuz ayný yerde
Kaderimiz böyle imiþ belki buluþturur mahþerde
Biz de yeryüzündeki aþklara damga vuranlardanýz
Dünya hayatýmýz boyunca, durmadý hiç sazýmýz
Kýsa bir münasebet dýþýnda her gün yandý canýmýz
Döküldük, yaþlandýk ama bitmez intizarýmýz
Elveda Dünya, elveda bizi yakan aþk
Bak kapladý bizi, içimizde yeþeren baþak
Hayat bitti, bitiyor, iþte geldi son þafak
Sýkýntý, meþakkat derken sona erdi bu durak
26.08.2023-Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.