KADROLU YALNIZLAR İÇİN

KADROLU YALNIZLAR ÝÇÝN

unuttuklarýnýzý soruyorum
hiç hatýrlamak istemediklerinizi
teninize iz býrakanlarý
ve izinizi taþýyan tenleri

görmeseniz de sezdikleriniz var mý sizin
unutmasanýz da unutur gibi yaptýklarýnýz

dualarýnýz var mý
ya duvarlarýnýz

gidenleriniz
çekip gidenleriniz oldu mu sizin
hiç beklemeden
bir þey söylemeden

elinizde kalan gidiþleri soruyorum
yüreðinizde ki bitiþleri
kimin hayali kaldý gözlerinizde
o kalp o yarayý kimden aldý

aþký en son kime hapsettiniz
ya da kime terk ettiniz aþký

siz
siz birinin sonu oldunuz mu hiç
ya da bir þiire konu oldunuz mu
yoksa siz hep terk mi edildiniz

unutmayý kim öðretti size söyleyin
ihaneti kim ezberletti
artýk sevmeseniz de
hala rüyalarýnýzda gördükleriniz var mý sizin

söyleyin
bilmem hangi sokakta ve banklar üstünde
kimin ismini yana yana karaladýnýz bir kenara
ya da unutulduðunuz o caddede ve yine yaðmur altýnda
kimi buruþturup attýnýz bir tarafa
söyleyin

yýllar sonra döndükleriniz oldu mu sizin
yollar aldýklarýný geri verdi mi
peki deðer miydi bir hiç için
söyleyin

yalnýzlýðý size kilitlediklerinden beri
artýk geceler hiç bitmiyor deðil mi

þimdi
her sabah uyandýðýnýzda
yanýnýzda olmayan o kiþiden
artýk nefret ediyorsunuz deðil mi

biteceðini bile bile baþladýðýnýz aþklarý soruyorum
ben demiþtim dediðiniz o anlarý
hep yanýndayým diyenlerin yokluðunda
ve yüzlerce ölü varken yüzünüzde
ne yapacaðýnýzý bilmeden dolaþtýnýz mý sokaklarda

söyleyin
iyi ki yapmýþým dediðiniz hatalarýnýz var mý bu hayatta
onu hatýrlarým diye dinlemediðiniz þarkýlar
yine aðlarým diye izleyemediðiniz filmler
kafanýzýn karýþtýðý durumlarý soruyorum
okuyup okuyup anlamadýðýnýz kitaplarý
gözlerinizin boþluða daldýðý anlarý
uzaklara
hani çok uzaklara
baþýnýzý bir omuza yaslamayalý çok oldu deðil mi
ya da kalkýp gitmeyeli birinden
bir kalp yangýnýndan arta kalan duygularýnýzla
siz
gitmek istediniz mi hiç

iyi niyetinizi kaybettiðiniz anlarý soruyorum
kara kaplýya kaydettiklerinizi

sizi kandýrdýðýný zannedenlere inanmýþ gibi yapýp
belki bir gün düzelir diye sabrettiniz mi hiç
ama bazýlarýnýn büyüdüklerini hiç göremediniz deðil mi

hatýralar baþ ucunuzda nöbet tuttu hep
çünkü o sizi hep unuttu
unuttu deðil mi
hani bazen bir sigara yakýp bir þarký açarsýn ve susarsýn
hani o þarký senin söylemek istediklerini söyler ya hani
iþte anlaþýlmak tam da böyle bir þey deðil mi

bilirim
hala kokladýðýnýz elbiseler vardýr elbet
ya da unutabilmek için hiç gitmediðiniz yerler

söyleyin
birine kendine iyi bak dediniz mi hiç
hoþça kal diyebildiniz mi
kendine iyi bakabildi mi peki
hoþça kalabildi mi

her yeni aþkta hep ayný ezberi yaþýyorsunuz deðil mi

söyleyin
en baþa dönüp te yeniden yaþanmak isteyen hayat mýdýr
peki yaþadýklarýný inkar eden adam mýdýr
adam mýdýr söyleyin

içinizde öldürdükleriniz oldu mu sizin
tarihe gömdükleriniz
inkar etmeyin
kalbiniz mezarlýk gibi deðil mi
ve bu mezarlýkta artýk bir ölü için dahi boþ yer yok deðil mi

lafý aðzýnýzdan alan þarkýlarýnýz mý sizin
hayallerinizi erteleyip masadan kalktýklarýnýz
yalan duymamak için soru sormadýðýnýz kiþileri soruyorum

hani burada öpmüþtü sizi
hani þurada çiçek vermiþti
þimdi
ayný kiþi
binlerce kez çoðaltýp hüzünleri
size milyon kere öldürüyor deðil mi

göðsünüzün daraldýðý anlarý soruyorum
kalbinizin sýkýþtýðý
söyleyin
firar etti mi aklýnýz hiç
peþin uçup gitti mi
lanet olasý usulca yaklaþan uðursuzluk size de uðradý mý hiç

ya gözleriniz
kimi görmezden geldi geçenlerde
ya o denildiði zaman aklýnýza kim geldi

en önemlisi siz
beklediniz mi hiç
hiç gelmeyeceðini bile bile
gözlerinizi tavana çakýp
onun yattýðý tarafý boþ býrakýp
ve resimlere bakýp bakýp
kahretsin
beklediniz mi hiç

uyku tutmayan anlarýnýzý kime anlattýnýz en çok
ve kim gerçekten anladý sizi söyleyin
suç benim dediniz mi hiç kendinize
suç benim

kýrýlgan mektuplar yazardýnýz ya hani
hani katiyen gönderememek için
adresi yoktu
ve kokusu
ve teni

sizi sizden
habersizce alýp götüren
o kiþiden
artýk nefret ediyorsunuz deðil mi

yüreðinizin sýzladýðý anlarý soruyorum
göz bebeðinizin titrediði
ne varsa birden bire koyar ya hani
yýkar geçer ya her þey
yýllar geçmiþ olsa da üstünden
ardýndan hala garip garip
el salladýklarýnýz var mý sizin

gitme kal dediðiniz oldu mu bu hayatta
ya kimin imzasý var gülücüklerinizin altýnda
hýçkýra hýçkýra aðladýðýnýz anlarý soruyorum

artýk uyku
uyutulduðunuzu anladýðýnýzdan beri hiç
hiç deðil mi

hiç sevmemiþ gibi yaptýnýz ya hani
hani kaybetmemek için
ne oldu peki söyleyin
(ben söyleyeyim)
yine o þarkýyla gözleriniz doldu aptal aptal
yani böyle her gece konuþtuðunuz insanla konuþamayýp
çektiðiniz resimleri ona gönderememek
garip oluyor deðil mi

uyanamam diye uyumadýðýnýz geceleriniz var mý sizin
hani gözleriniz yine o imkansýz resme bakarken

mezarlýklara býraktýðýnýz duvaklarý soruyorum
durup ta inmediðiniz duraklarý
hayalini kurduðunuz dudaklarý
yani tuzaklarý
yani elini her gün biraz daha býraktýklarýnýzý soruyorum

hesaplarken gidiþlerle bitiþleri
artýk durulur gibi deðil deðil mi

yani siz
zorundayým zorundasýn derken
bir yolun sonuna geldiniz mi hiç

Ýnsanlýk bende kalsýn dediðinizde
Ýnsanlýk sizde kaldý mý hiç

söyleyin
hani gözlerine bakardýnýz ya en çok
hani derin bir uçuruma bakar gibi
ben gitmem diye hep söz veren o insandan
artýk nefret ediyorsunuz deðil mi

siz
dinleyerek eskittiðiniz
ve hep yarým kalan hayallerinizin üstüne yemin etmediniz mi
bir daha sevmeyeceðim
bir daha sevmeyeceðim
bir daha sevmeyeceðim diye

hani o sahile gitmeyecektiniz bir daha
hani o yolda bir daha yürümeyecektiniz
oysa siz dua ederken
hep ondan önce ölmeyi dilerdiniz

avuç içinizin hiç kapanmadýðý anlarýnýz oldu mu bu hayatta
aþký temiz tutmak isterken
kirlendiðinizi hissettiniz mi
acaba þimdi ne yapýyor dediklerinizden nefret ettiniz mi hiç

söyleyin
son piþmanlýðýn iþe yaradýðýný gören var mý aramýzda
ve hiç af etmeyeceðiniz insanlar var mý
benim var

Turgut Sakin

( Þiirleri Sesimden Youtube Kanalýmdan Dinleyebilirsiniz )
Sosyal Medyada Paylaşın: