Meçhule giden bir gemi misali Kim olduðumu Nereye olduðunu bilmeden Öylesine açýlmaktayým çalkantýsýz Denizlerde miyim yoksa seraplarda mý Gözler dalgýn Yürek yorgun...
En son deyiþlerim neydi Kimeydi en son sesleniþlerim Aþka mý? sevdaya mý? Yoksa; Terkediliþlerime miydi isyanlarým Onu dahi anýmsayamýyorum Anýmsadýðým tek þey Kýyý bir limana demirlenmiþ Ben ve hüzünlerim
Onlar öylesine büyüktü ki Dalgalarýn bile gücü yetmedi onlarý çökertmeye Derinliðine çekse de ara ara Ben hep taþtým Deniz bile baþ edemedi benimle Sonunda o da pes edip Hüzünlerimin derinliðinde gömülüp gitti...
Þimdi boyasý kazýnmýþ da olsam Kýrýk dökük de olsa gövdem Ben hala ayaktayým ve hala yüzmekteyim Tüm vakurluðumla...
Oysa ne güzeldim bir zamanlar masmavi Deniz bile kýskanýrdý maviliðimi Limana demirlenmiþ ilk gemiydim ben Sonra ne oldu bilmiyorum Ne oldu da çözündüm ben Kim çözmüþtü ki beni Yoksa zincirlerim pas mý tutmuþtu Halkalarým kendiliðinden mi çözünmüþtü Ondan mýydý bu sessiz sedasýz gidiþlerim Ardýmdan bir mendil bile sallayanýmýn olmayýþý ondan mýydý Dümensiz gemi misali
Bir gün bitap düþen bedenim Belki de Daha fazla dayanamayýp Bir mühlet sonra pes edecek Okyanusun derinliðinde dibe çakýlacaðým Gövdem parçalara bölünecek Parçalarýmsa karþý kýyýya vuracak Ve iþte o zaman ben! Bende olmayacaðým artýk Yorgun bedenim ömür boyu istirahat edecek Dingin yüreðimse secde edecek Tüm yok oluþlarýma...
Kardelen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.