VE SEVMEK
Bazen senden gidersin, akarsýn diðer ruha,
Baþkalarýnýn indinde yaþamaktýr bu bir bakýma
Onunla nefes alýrsýn, onunla düþünür, yürür,…
Durdurulamaz bir hezeyandýr sesi kalbinin, gümbür gümbür.
Gözlerin odur senin artýk, sözlerin de sözü
Yürürse koþarsýn sen, bakarsa olursun gören gözü
Ayrý da olsa mekânlar yürekte ortaktýr duygu
Sevmek dedikleri var ya, iþte tam da buydu.
Deðmemelidir eller, bitirir bu bu hezeyaný
Kavuþmayý bekler onlar, öyledir aþkýn kuralý
Sözlerin naiftir, incitmez, dilse olur baldan tatlý
Uzaktan sevmek denir ya, o yaþatýr soylu aþký.
Gönüllerden akar gider, gün olur nehre doluþur
Büyür de büyür içte sevgi, gözler bir baþka konuþur
Bu hissiyat çokça gelmez, olduðunda kimse bilmez
Nadiren uðrar bir kalbe, saklanýr asla silinmez.
Gerçek seven fedakârdýr, almak üzere deðil ki
Vermek üzere kurulan samimidir hem de bakî
Ayrýlýk yýpratmaz onu, zaman mekân farklý konu
Ruhta iz býrakýr derince, sevgilerin herbir tonu.
Olmasaydý þu sevgiler, hayat sýradan zemindir
Ona renk ve koku veren, tertemiz þu sevgilerdir.
Ýlahi metin de söyler;sev, yaþat, oku, edep der
Açacaksan sen de kapý, önce sevgilere yer ver…
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.