Sen unutulabilir misin? Ya güneþ ya ay Sen izlerini deniz suyuma karýþmýþ say! Her balýðýn aðlayýp havaya týrmanýþý, Her dalganýn daðlayýp sahilde çýrpýnýþý, Her yakamozun deprem bu diyen haykýrýþý, Seni saracak, benden bir parçan kalmýþ gibi!
Evim aldýn içine deniz oldu bedenim, Derinlerde kabirim artýk sonsuz kaderim… Her dalgasýnda senden kötü haber getirir, Mazim canlanýr her an dövünür dövünürüm... Hasretim daðlar kadar her an hançer batýrýr!
Ah sevgili Yalova, sen depremi de gördün Kimler üzülmedi ki, aþkýma engel ördün! Tozun topraðýnda çöl bakýyorum beyhude Deniz bile acýmaz býrakmadý tek sude: Ýçime sýr bildiðim tarihini aldýrmýþsýn, Geride kalbi kýrýk prensesler býrakmýþsýn…
Uzaktan vahþetine bakan gözü körelttin, Cenneti yaþattýðým sevgisini özlettin… Nasýl fark etmedim ki dostluktan ýrakmýþsýn! Dün her lafýn hoþ sözdü, bugün yolun gözlettin Pranga esaretinde, sevginsiz döngüsünde! Yetimin gibi boynum bükük de býrakmýþsýn, Nasýlda özlüyorum öperdin buse, buse…
Yaþasaydýk birlikte yanýnda can olsaydým, Kýymetini bilip de kumuna dokunsaydým... Ekim günleri deniz deðil yaðmur olsaydým! Deðiþinde tenimde tuzunu okþasaydým…
Her mevsim kýþ olsaydýn inan ki üþümezdim, Kusurunu arayýp düþmanlýk bürümezdim, Ne beklentim olurdu bakýp geçen anlara Ne de nefsime kanýp da sensiz yürümezdim...