Üç nokta, bir virgül, iki de hece.
Duygu nehir olup akar denize!
Aþkla yazýlýrken sisli her dize,
Yýldýzlar sihirli, sarhoþtur gece.
Titreþir kirpikler, gülümser kaþlar.
Bakýþýrken gözler, tutuþur âlem.
Nazlanýp dururken eldeki kalem,
Dile gelir harfler! Bir yangýn baþlar.
Endamýn alasý, tenin beyazý..
Sonsuzdur vaatler, ikrarlar kavi.
Hisler kelebekçe, hayaller mavi,
Huzurla yaþanýr, sevmenin hazzý.
Edeple, adapla geçerken anlar,
Bakýþ görüþ ayný, düþülür yola.
Kutlu bir yazgýdýr vuslat her kula,
Tek yürek, tek beden buluþur canlar…
Aþýlmýþken daðlar, düzdeyken iþler,
Sebepsizce baþlar, sen ben davasý!
Aþk baðlamasýnda aðýt havasý,
Mecburidir artýk suskun gidiþler.
Sevmek, sevilmek ve insan tarifi…
En güzel savunma, yaþandý bitti!!
Ve bir aþkýn daha vadesi yetti!
Dedi son sözünde aþkýn arif’i!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.