Bir çocuk olmalýyým su kenarýnda, Suya deðmeli ayaklarým, Gülümsemeliyi hayata umarsýzca, Dudaklarýmdaki tebessüm, Bitirmeli savaþlarý, Kandan irinden deryalarý, Kurtarmalý çocuklarý, Anlatmalý güzel insanlarý.
Ben pabuçsuz adýmlamalýyým yollarý, Yollara deðmeli ayaklarým, Toprakla kaynaþmalý tenim, Ayaðýmý acýtmalý taþlar, Bir diken batmalý tenime.
Koþmalýyým uçsuz bucaksýz bayýrlarda, Özgürlüðe koþmalýyým, Hayallerimin dünyasýnda. Toprak dmlý evimizin üstündeyim: Koþuyorum göðe. Topraklar dökülür içe, Ve þefkatli bir ses, Bir ürperti, ve kahkahalar... Sosyal Medyada Paylaşın:
barkankarabeyler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.