Söyleyebileceðim bir sürü þey olabileceðini düþünüp.. Kaleme dökmeye gelince tutulan zihnim.. Ne geçirdin içre içre göðsünden... Ýfademi muammaya sürüklerken ellerimle susmak... Yapabileceðim tek þeyin susmak olduðunu tekrar tekrar farketmek. Bazen hiç bir þey düþünmek istemiyorum. Unutmaya da ihtiyacý var gerçekten. Lakin yazarýnda dediði gibi.. ’Hatýrlamak bir refleks, unutmak ise bir sanattýr.’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.