YARASI OLAN GOCUNSUN

Baþýmda gezdirdiðim iyi niyet tacýna
Ýþine gelmeyince sarýk diyenlerin ben...
Husûmet hamurunu serip vicdan sacýna
Piþmeyince mayaya buruk diyenlerin ben...

Esvaptan paye biçer, lavuða bak lavuða
Yalakalaðý müspet kürke, dona, kavuða
Beþinci kuluçkaya yatan eke tavuða
Utanmadan çýkýpta ferik diyenlerin ben...

Bakkal odur berber o, çizemezsin pozunu
Manav olur ansýzýn çözemezsin hýzýný
’Aðzým ekþidi’ diye buruþturup yüzünü
Ekmek ayvalarýna erik diyenlerin ben...

Cahil cühelâlarý sürükleyip peþine
’Ýnsan sarrafýyým ben’ diyor meçhul iþine
Bir yaþýnda sabinin kaþýnan ön diþine
Bahane bulmak için çürük diyenlerin ben...

Merteðini yok sayar, çapak döker gözüme
Kendisi havlar amma kusur bulur sözüme
Þerbetinden çatlayan koca salkým üzüme
Baktý yetiþemiyor, koruk diyenlerin ben...

Görgüyü boncuk boncuk dizipte kolye gibi
Sabrýma sürtünüyor bozulmuþ bilye gibi
Kendisini nimetten sayýp fasulye gibi
Üstelik çeþidine sýrýk diyenlerin ben...

Uðraþ, emek, sanatý çýkar için yok sayýp
Yüz kýlýf uydururlar lakin minare kayýp
Koca Kemal Sunal’ý montajlayýp, boyayýp
’Yemin billah bu Fatma Girik’ diyenlerin ben...

Ali ERDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: