- Zaman Kırıkları - (1)

"Gidenlere Üzülme Birgün Sende Gideceksin"



Ýçim de asýrlýk çýnarlar devrildi
Sabah mý akþam mý meçhul bir gece miydi
Koptu dallar tek tek vucüdumdan
Düþtüler kara topraklara elem karýþtý
Bu garip çýnarlar gibi ömrüm
Ölümlerle yarýþtý .


Direniyorum bütün hayaletlerin gazabýna
Yüzüme gülen bir solukluk varlýklar
Nerde ne zaman o soðuk el gelecek
Kimler kuyumu kazacak bir çorak ovada
Çiçekleri kokmaz olsun baharlarýn
Bir soðuk mezartaþý bir yamalý kefen bana yeter
Getirsede Firdevs cennetlerini mizanda
Olmasýn dualarý cansuyu insanlarýn .


Düþünürüm gecenin sabaha garezi nedir
Bir tabut misali örter gündüzü karanlýk
Deniz midir asi olan bulutlara
Aðlayan bulutlar mýdýr kavuþamayan sulara
Yoklukmudur mersiyeler yazan varlýða
Ýçimize nakýþlandý mý acýlar yaratýlan
Ölümmüdür hayatýna veda eden
Bütün deniz fenerleri vedalarý haykýrýr derler
Dönüþü yok gidiþlerin ne çare
Yinede severler yinede severler .


Sende içseydin acýlarý yudum yudum
Suçun elemiyle yanardýn raskolnikov misali
Bütün aþklarý haykýrýrdýn dizelerinde
Aragorn kalemiyle bezenerek
Herbir þiirinde aþký anlatýrdýn fakat
Mutlu aþk yoktur der dururdun
Haydi mutlu çocuklarý mesut anneler büyütsün
Yýkýlmasýn fidanlarý ormanlarýn
Devrilmesin çýnarlar


Ey aydýnlýk gündüzüm !
Ürkme karanlýklardan
Denizler gidenleri getirmesede
Þu sessiz yollar getirecek sevin !
Dünyan sana zindan olsun ne çýkar
Altýn sütunlardan haþmetli , heybetli
Saraylarý senindir göklerin .



k.a.gazioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: