ZORDU SENSİZLİK ( 989.)

Sen veda etmesen de gözlerinden belliydi
Gidiþin boynumu büktü
Hüzünler döktüm yaðmur misali
Bilemezsin çok zordu sensizlik

Bu ne yaman bir sevgi bu nasýl bir sevda
Öksüz kaldý þarkýlar öksüz kaldý þiirlerim
Biz birbirimize umutsuz bir umuttuk
Birbirimizi sevmeyi unuttuk

Günlerim yokluðunda savaþ halinde
Verilen vaatler tutulmayan sözler
Kendimi kaybettim ben bu aralar
Sensizlikten yaþayan bir ruh gibiyim


Ayten Özgün





Sosyal Medyada Paylaşın: