sus önce geceye, geceye pus.. indir perdeyi göz bebeðinden.. teninden, terinden, ýslan evvel kavminde âlâ ferinden, kirpiðinden, kuraksanan çöl kimliðinden.. dudaksanmadan vakte, zamana tez kanat vur aþka o en kutsal an’a
sus önce geceye heceye kus.. devrilecek ala gün gelecek ki, inan devþirilecek o sayfalarýn teninde, ifadelerin özgürlüðünde aþka yazýlamayan her cümle üþüyecektir belki de güvercinler yeþeremese de kýzýllýðýna devrimler
ah pera... gözleri güvercin, pür telaþým, katýksýz aþým as haydi gölgeni as güneþin koynuna seni yaþayamadan ölmek, o da ne demek terk eder mi hiçbir ýslýk ve nakarat þarkýsýný, terk eder mi hiç bir alýn yaz(g)ýsýný
. . .
bil ki pera, cümle alem de bilsin ki asla seni, bizi, aþký yaþamadan ölmeyeceðim ihanet olur hem aþka, boynum borcuna ihanettir Tanrýya seni yaþamadan ölmek..
. . . //
ilhanaþýcýaðustosikibinyirmiüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.