DUR YOLCU
Dur yolcu, nereye gidersin böyle?
Ayaðýna prangalar mý vuruldu?
Bir bak etrafa, gözlerin doldu,
Görmüyor mu kuþlarýn özgürlüðünü?
Durdur kendini bir an, dinle rüzgarý,
Sesleniyor sana uzak daðlarýn yankýsý.
Yolculuðun nereye, niçin ve niye?
Cevap bulmak istemez misin bu derde?
Adým adým atýyorsun, belki de farkýnda deðilsin,
Hayatýn çizdiði bu yolda nereye gittiðini bilemezsin.
Belki de her durak, içinde bir anlam taþýr sana,
Bir öðrenme, bir büyüme, bir deneyim katar hayatýna.
Dur yolcu, dinlen biraz ve düþün yolumuzu,
Her adým bir hikaye, her aný bir pusula.
Unutma, yolculuk sadece dýþarýya deðil,
Ýçine doðru da uzanýr, derinlere, sonsuzluða.
A. Nejat ALPEREN
Þair, yazar, eðitimci
21.08.2023, ÝSTANBUL- KONYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.