SANKİ BİR RÜYAYDI TÜM YAŞANAN
Yoksun arasamda her köþede yoksun
Kokun duruyor odalarýmda
Gelsen yaslasan baþýný
Yanan þu baðrýmda
Neler neler çektiðimi
O zaman anlardýn, anlar
Açtým senle duran o pencereyi
Her þeyin duruyor, kokun hala orada
Bir sen yoksun, bir sen odamda
Ayrýlýk demiþler; ’yaman kelime’
Benzetmiþler öyle birde ölüme
Bir ses versen, gelsen of oof !
Yanan þu baðrýmý bir dinlesen
Nasýl alevleri cehennemin
Orada bilirsin
Duvarda resimler, telefonda ismin var
Silemem, silemem ne ismini, ne resmini
Sýðýndýðým dudaklarýmdaki o þarkýlarýný
Söyler dilim, arar sesini her köþede
Þaþýrmýþ þu ayaklarým seni arar
Seni sorar rastladýðý her bir kimseye
Kapýmda ayrýlýk yüklü Sonbahar
Birer soluk gibi tükeniyor akþamlar
Zaman hiç merhem olmadý yarama
Eskiden de böyle miydi aynalar
Böylesine hüzün bakmazdý bildiðim
Kim demiþ bakýþlarým nemliydi diye
Geceler yalnýz, geceler simsiyah bak
Sabahý bekleyen
Oysa hiç sabah olmadý sensizliðimde
Güvercinler griydi yokluðunda
Hiç mavi üveyikler uçmadý göðümden
Nasýl sana benzetiyorum
Simsiyah saçlý akþamlarý
Sensiz ne renktir sabahlar bilmiyorum
Gelsen
Hangi renge bürünür tüm zamanlar
Bir gün yine karþýlaþýrsak
Bu mekanlarda
O solan yüzünle
Yine durup gülümse
Öylece
Hiç geçmemiþ gibi sanki zaman
Sayki
Bir rüyaydý tüm yaþanan
Günay Koçak
18. / 8. / 2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.