··· Ve karanlýk bir gece Usumda bir suskunluk Bir hýçkýrýk Aþk, dökülüyor hece, hece Var olan yokluk Sanki bende yokum, biliyorum Izdýrapla doluyum Sevgiden yoksun, dünyasý yýkýk Sanki aþk mahkumuyum Anlýyorum, Belimi büken ayrýlýk Deniz Gözlüm, En mutlu gününü yaþýyor Gülüp oynuyor Sevinçle haykýrýyor, görüyorum Ayrýlýk mutluluk verdi Farkýndayým bu gerçeðin Onsuz geçen her dakika bir asýr Onsuz yaþam bana ölüm Ama o bunu bilmiyor ... Ve sustu gece isyankar gönlümde Sonra son damla kanlý yaþ AÞKIN SON GÖZYAÞI Ýnliyor ruhum, çalýnýyor kapým Bitkinliðim, tükendiðim oldu kendimde Son gördüðüm. VE BEN ÖLMÜÞÜM...
Emin Barut_______ ÞÝÝR 1982
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emin barut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.