ÇOCUKLARI DÜŞÜNÜYORUM

Çocuklarý düþünüyorum
Kalbim yaralý.
Deprem yýktý evlerini
Betonlar düþtü üzerlerine
Cennete uçtular çocuk yaþlarda
Düzce, Kaynaþlý, Gölyaka, Bolu’da…
Yürekleri parçaladý
Masum bebeklerin
Minik tabutlarý.

Çocuklarý düþünüyorum
Ýçimde büyük bir acý.
Onlardan yoksun günler geliyor
Düþündükçe aklýma.
Bayramlar buruk geçecek
Sönük geçecek artýk
Anne babalarýn
Ve büyüklerin ellerini
Öpemeyecek çocuklar.
Güzel elbiselerini giyip
Bayram gezemeyecek ev ev
Þeker toplayamayacak
Minik yavrucaklar.

Çocuklarý düþünüyorum
Gözlerim yaþlý.
Marmara’da, Karadeniz’de…
(Ve Akdeniz’de, Doðu ve Güneydoðu Anadolu’da)
Þiir ezberleyemeyecek
Oyun oynayamayacaklar artýk
Koþuþturamayacaklar okul bahçelerinde
Güzel çocuklar, minik yavrucaklar...

Çocuklar!!!
Ahh çocuklar!
Ülkemin geleceði
Minik yavrucaklar!
Garip kaldý okullarýnýz
Sýnýflarýnýz, sýralarýnýz.
Ve yetim kaldý
Kalemleriniz, defterleriniz…
Açmaz oldu artýk
Güller dallarýnda.
Aðaçlar meyve vermez
Hayat çekilmez oldu
Sizler kalýnca
Enkazlarýn altýnda.

Çocuklarý düþünüyorum
Bedenleri toprakta
Ruhlarý göklerde;
Doyasýya eðlenirken
Ve uçarlarken sevinçten
Melekler aleminde.

…Ve çocuklarý düþünüyorum
þehitlerle, nebilerle beraber
ve gülüp oynarken
Altlarýndan ýrmaklar akan
Cennet bahçelerinde…

1999

Baþta sevgili çocuklarýmýz olmak üzere 17 Aðustos 1999 Marmara ve son olarak da 06 Þubat 2023 Kahramanmaraþ depremlerinde ve diðer depremlerde hayatlarýný kaybeden bütün vatandaþlarýmýzý saygý, sevgi ve rahmetle anýyorum. Mekânlarý cennet olsun.

Allah (cc) milletimize bir daha böyle acýlar yaþatmasýn..
Sosyal Medyada Paylaşın: